Van waterval tot waterstone

Na een goede, lange nacht slaap worden we wakker met het geluid van de stromende rivier en de fluitende vogels op de achtergrond.
We staan op, brengen een bezoekje aan het improvisorische toilet, wassen ons gezicht en poetsen onze tanden bij de rivier. Onze kok is inmiddels al toegesneld om even te checken wat we willen drinken en binnen no time staan er een grote kannen koffie en thee klaar op ons kleedje dat dienst doet al eettafel. Terwijl wij verder wakker worden met behulp van de eerste slokken koffie komt het Duitse stelletje ons vergezellen.

De beloofde 'toast and eggs' laat wat langer op zich wachten. Ondertussen kijken wij hoe de aapjes aan de overkant langs de waterkant lopen. Het ontbijt blijkt een stapel toast te zijn, goed belegd met kaas, rauwkost en een gevuld omeletje.
Terwijl wij eten zien we om ons heen steeds meer aapjes op jacht naar voedsel. Gelukkig blijven ze uit de buurt van de eettafel maar de afvalzak in de buurt van de keuken hebben ze al snel ontdekt en eentje sprint er vandoor met een zakje ananasschillen.

Als we het ontbijt op hebben sluit de gids aan voor een spelletje tot we aangeven dat we klaar zijn om op pad te gaan. We gaan een bezoekje aan de waterval brengen. Tien minuutjes lopen langs en door het water dus we kleden ons er op om nat te worden. Mijn sandalen zijn prima waterproof en makkelijk voor lopen dus ik trek deze aan en Anita gaat voor haar teenslippers, wat volgens de gids prima is. Het blijkt de glibberige optie over al die natte stenen en al snel drijven ze in het water. We kunnen ze op tijd weer opvissen en vervolgen onze tocht. Hand in hand steken we de rivier over. De stroming is behoorlijk sterk en je moet goed kijken waar je stapt. Aan de overkant is het nog een klimmetje over gladde, mossige stenen maar dan zijn we er ook. De waterval stelt weinig voor. Doordat het geen regenseizoen meer is, is de hoeveelheid water beperkt maar het mag de pret niet drukken. Anita en ik wagen ons eraan en nemen een verfrissende duik. We laten de waterval lekker op ons rug kletteren en spoelen ons haar uit. Afgekoeld gaan we weer terug naar het kamp. Deze keer wordt Anita per band getransporteerd naar de overkant van het water.

Terug bij het kamp wordt de lunch al voor ons bereid. Wij kijken vanaf ons eetkleedje naar de apeninvasie die ontstaan is bij de rivier en ons tentenkamp. Ook voor hen is het lunchtijd. De aapjes zijn echter niet alleen en terwijl ik van mijn noodlesoep en fruitschaal geniet, valt mijn oog op een varaan vlak bij ons kleedje! Hij begeeft zich naar de waterzijde waarop wij massaal de rillingen krijgen....dat is het water waar wij in gezwommen en gelopen hebben. Blij dat wij deze vriend niet op dat moment tegen zijn gekomen.

Na de lunch verzamelen we onze spullen. Terwijl de gidsen van grote banden onze 'raftingboot' bouwen. Een mooie, stevige creatie, waar we met een beetje passen en meten heerlijk in zitten! De mannen doen het werk terwijl wij genieten van het uitzicht en het water over ons heen laten komen. Te snel zijn we al weer op bestemming en worden in onze 'achtertuin' afgezet.

We frissen ons op en nemen even een momentje om te chillen. Daarna besluiten we nog even het dorpje in te lopen en ergens neer te ploffen voor een biertje. We kiezen voor een tentje met de naam Waterstone. Binnen bestellen we een biertje en komen al snel tot de ontdekking dat we ons hier met ons beste Nederlands prima kunnen redden. De eigenaar, Udin, is een Indonesiër die naar Nederland geëmigreerd is en recent teruggekeerd. Hij heeft sinds vijf maanden hier dit hotel/bar/restaurant dat nog in opbouw is. Hij blijkt in Amsterdam te hebben gewoond en vertelt over wat hem hier gebracht heeft en wat hij hier wil opzetten. Hij laat de kamers zien en we balen stiekem een beetje dat we al een slaapplekje hebben. Na een biertje besluiten we verder te lopen. We struinen een beetje door het dorp maar dat is verder niet zoveel meer.

Op de terugweg komen we onze vriend Udin weer tegen en beloven nog even terug te komen om bij hem te eten. Het begint te regenen en we vinden zijn tentje een prima schuilplaats. Hij tovert eerst wat Zaanlander kaas op tafel voor zijn Nederlandse gasten en daarna eet ik een lekkere curry. Tussendoor valt de stroom uit en regent het flink.

We kletsen uitgebreid met Udin en voorzien hem zelfs op verzoek van interieuradvies voor de bar. Op een droger moment besluiten we naar huis te gaan en als vast wat te pakken voor de volgende dag. Thuis blijft de stroom met regelmaat uitvallen en komt er geen water meer uit de kraan. Na geïmproviseerd opfrissen kruipen we in bed voor een rusteloze nacht.....