Vele perspectieven op de Grand Canyon - van hiken onder de rim, via zonsondergang tot thunderstorms!

27 september 2014 - Grand Canyon National Park, Verenigde Staten

Vrijdag hebben we een Canyon dag. We staan op tijd op en ontbijten samen bij de Bright Angel Lodge. Als we daar aankomen herkennen zowel de dames die ons een tafel toewijzen als de serveerster die ons de middag ervoor bediende ons en reageren vol enthousiasme.

Na het ontbijt doen we beide een eigen uitstapje. Ik kies voor een hike de Canyon in onder de rim (niet hoogtevrees-proof) terwijl Anita voor een bezoek aan het visitor center kiest met een wandeling langs de rim trail (wel hoogtevrees-proof) en een stop bij het train depot.

Mijn hike zou 2,5 uur moeten duren maar uiteindelijk kom ik na 1u50min weer bij het startpunt. De wandeling naar beneden kost me 50min. Dan kom ik aan bij een resthouse. Uit voorzorg vul ik mijn water aan bij het refill point, lees de waarschuwing voor gesignaleerde bobcats rond het resthouse met de mededeling dat ze zeer gevaarlijk zijn en je de nodige afstand moet bewaren. Alsof mogelijke encounters met ratelslangen en mountain lions nog niet genoeg zijn.

Na een pauze van 10 minuten loop ik weer terug. Er van uitgaande dat de terugweg twee keer zo lang zal duren. Niets blijkt minder waar. In 50 minuten heb ik ook weer de klim naar boven gemaakt. Misschien komt dit omdat ik meer foto's gemaakt heb op de weg naar beneden maar volgens mij is dat te vergelijken met de adem- en drinkpauzes op de terugweg. Of misschien komt het omdat ik, zoals Anita zegt, een 'berggeitje' ben. De weg naar boven doe ik bijna huppelend en springend, naar beneden ben ik een stuk voorzichtiger, het losse zand en soms gladde rotsen maken dat je minder grip hebt en de afgrond is heel dichtbij (en o, wat is die steil!). Hoe dan ook ben ik dus in 50minuten ook weer boven en kost de totale trail inclusief pauze me slechts 1u50min! Wel weer een heerlijke hike met een heel ander perspectief op de Canyon. Anita en ik treffen elkaar op de afgesproken tijd en plaats. We besluiten nog even samen een uitzichtpunt te bekijken voor we gaan lunchen.

Na de lunch proberen we een raftingtrip te regelen maar gezien de weersvoorspellingen voor de dag erna (90% kans op thunderstorms) zal dit helaas niet door kunnen gaan. Teleurgesteld druipen we af en proberen te bedenken wat we vandaag nog kunnen doen. We hadden als wens nog om een stuk door het park te fietsen maar we willen ook de zonsondergang zien vanaf het uitkijkpunt en het wordt al laat. Anita is bovendien erg moe dus neemt ze even een break terwijl ik nog een stuk van de rim trail bewandel. Het waait en wordt langzaamaan behoorlijk fris, ook voor vandaag was er een kans op thunderstorms. Toch willen we proberen de zonsondergang mee te pakken.

We gaan naar het uitzichtpunt en zoeken een plekje. De zon zakt langzaam maar na een paar mooie foto's verpest het dikke pak wolken een beetje de zonsondergang. Al snel ligt de canyon al behoorlijk in het donker terwijl de zon nog niet helemaal onder is. De dreigende donkere wolken en steeds dichterbij komende bliksem maakt dat we de bus terug pakken vlak voor de zon daadwerkelijk onder is. We zitten net te eten als de regen met bakken uit de lucht komt vallen. Blij dat we op tijd binnen zijn!

Zaterdag blijkt dit nog maar een voorproefje te zijn geweest. Ik wilde graag nog een langere hike doen maar ben een beetje lui 's ochtends en da's maar goed ook. Tegen de tijd dat we opgestart zijn hangen er alweer donkere wolken in de lucht. Ik laat de hike voor wat het is en zodra we buiten staan worden de wolken steeds donkerder en komen ze steeds dichterbij. We gaan naar het Visitor Center en terwijl we in de bus zitten worden we al gewaarschuwd dat bij onweer op de rode en oranje route (waar de meeste trails beginnen)geevacueerd zal worden omdat daar geen plek is om te schuilen. We besluiten dan ook maar in de village te blijven en bekijken dan, schuilend voor de regen, de introductiefilm in het Visitor Center. Zodra het droog is bekijken we nog even een van de uitzichtpunten vanuit dit andere perspectief en gaan nog even naar de bookstore. Dan keren we terug naar de Maswik Lodge en voelen de eerste druppels van de volgende bui alweer als we bijna bij de lodge zijn.

We ploffen neer in de foodcourt en na de lunch blijven we hier lekker warm en droog zitten terwijl het buiten stortregent! Dit blijft de hele middag zo doorgaan. De routes worden geevacueerd en er is 'tornado watch' tot 21u 's avonds. We maken er dus maar een relaxdagje van met een boekje en muziekje! Morgen vertrekken we alweer naar onze laatste bestemming: New York!!!