New York, New York! - The upper east side

1 oktober 2014 - New York City, Verenigde Staten

Omdat je vooruit denkt, boek je twee dagen voor vertrek een taxi (enige optie) die je voor een monsterlijk bedrag naar het vliegveld kan brengen op zondagochtend 7u. Helaas, helaas was het wederom Anita's voorgevoel die het bij het rechte eind had. Om 5 voor 7 ontvangt ze een mail. Of ze even wil bellen met betrekking tot de reservering.

Het valt niet mee om iemand aan de lijn te krijgen, laat staan iemand met een halve hersencel. Degene die ze aan de lijn krijgt is slecht te verstaan en weet niets van een resevering (ja, vandaar dat we net gemaild zijn !) hij zegt doodleuk dat het anderhalf uur duurt voordat er een taxi kan zijn en dat we dan om 10.15 op het vliegveld zijn. Da's allemaal leuk en aardig maar onze vlucht vertrekt om 10.30. Om 10.15 vindt final boarding plaats, no way dat we dan nog in kunnen checken. Onacceptabel, maar wat nu? We weten dat dit de enige taxiservice is die op dit traject rijdt, de shuttle rijdt nog niet en taxiservice van het park rijdt niet verder dan Tusayan. De paniek slaat toe: hoe komen we op het vliegveld? De dames aan de balie denken mee. Een is net klaar met haar dienst maar heeft ook geen rijbewijs. De ander kijkt bedenkelijk, na een korte stilte zegt ze. "Wacht, laat me een ding proberen. Laat me even mijn zus bellen. Ik weet niet of ze uberhaupt nu kan, maar misschien kan ze jullie brengen". Ik durf niet te hopen maar ze komt terug met goed nieuws! Als we voor de bezine kunnen betalen, kan ze er over 20 minuten zijn en jullie brengen! We springen een gat in de lucht. Een reddende engel!

We waren al bang onze vlucht te missen en dan zijn er mensen die gewoon ruim 1,5u rijden om je te brengen en dan zelf nog terug!!

Als we in Flagstaff aankomen zijn we een logeeradresje en vele reistips voor de VS rijker en bezinegeld en een extraatje armer. Dat vinden we een goede deal! We zijn keurig op tijd voor het vliegtuig. De korte vlucht naar Phoenix wordt aangekondigd als een zeer turbulente vanwege het nog niet al te fraaie weer. De stewardess zal daarom gedurende de 'hele' vlucht niet door het toestel lopen en ook wij moeten blijven zitten. Voor de vorm doet ze ook extra dramatisch over de veiligheidsvoorschriften. We vragen ons ernstig af of ze dronken is of wat dan ook, ze doet nogal melig over alles en is enorm giechelig. Uiteindelijk viel de turbulentie reuze mee en hebben we zelf eerder heel wat turbulentere vluchten ervaren.

Aangekomen in Phoenix hebben we nog even tijd om iets te eten te halen voor onze aansluitende vlucht naar New York. Een vlucht van vijf uur die ons gelijk naar een tijdzone van drie uur later brengt. Op JFK duurt het lang voor we door kunnen taxieen en dat op zichzelf duurt ook weer lang. Vervolgens gaat het aansluiten van het vliegtuig op de .... niet soepel en moeten we ook daar op wachten.

Aangekomen bij de bagageclaim staat onze vlucht nog niet eens op de borden. Misschien ben ik ongeduldig maar alles lijkt lang te duren. Waarschijnlijk ligt dat gewoon aan het tijdstip (lokale tijd is inmiddels half 10) en het feit dat we hebben nog een lange weg te gaan hebben met airtrain en metro, laat in de avond in een stad die we nog niet kennen. Ik heb dan weinig zin om lang te moeten zoeken en terecht te komen op stationetjes met ongure types. Als we eenmaal compleet zijn verloopt de reis soepel en rond 23.30u komen we aan bij ons AirBnB adresje in de Upper East Side van Manhattan. Catie doet open en verwelkomt ons in haar ieniemienie appartementje. We krijgen de 'grand tour'. We hebben een kamer met ern comfy bed, en wat ruimte om spulletjes op te bergen.

Douchen is een onderneming. De douche staat in de woonkamer, achter de bank en grenzend aan de keuken. Voor de douche hangt een tweede set gordijnen die minimale ruimte biedt om semi-beschut af te drogen en aan te kleden. Tanden poetsen doen we in de wasbak in de keuken. Al met al lijkt het op het eerste oog behelpen maar het heeft zo zijn charme en het is op en top New York!

Onze eerste echte dag NY slapen we 'uit' tot een uurtje of 8. We frissen ons op en ontbijten. De dag brengen we door in en om central park. We beginnen met een wandeling door het park waarbij we meren passeren en beelden van Hans Christiaan Andersen en Alice in Wonderland en de gezichten van de stad bewonderen.
Onze eerste echte stop is een die al heel lang op mijn to-do-lijstje staat: het Metropolitan Museum of Art! Een museum waar je gerust dagen rond zou kunnen struinen maar we besluiten selectief te zijn en ieder onze eigen voorkeuren te bekijken. Ik bekijk de enorme collecties van Amerikaanse kunst, Europese schilderkunst van 1300-1800, Europese beeldhouwkunst en decoratieve kunst en de Egyptische tempel. We treffen elkaar tussentijds voor de lunch en besluiten dan nog ieder een stuk te doen. Na de tweede ronde hebben we nog lang niet alles gezien maar wel even genoeg kunst voor een dag en gaan weer frisse lucht happen door verder te wandelen door central park.

Daarna bekijken we een van de andere toppers in museumwereld: het Museum of Natural History. Eentje waar we niet alles gezien en gelezen hoeven te hebben maar waarvan we wel wat hoogtepunten gezien willen hebben. We komen vooral voor de dino's en de diorama's. Van die laatste zijn er al heel wat meer dan we dachten en daarnaast komen we van alles tegen wat we ook interessant vinden. Eigenlijk is het een natuur historisch en volkenkundig museum ineen. We blijven tot sluitingstijd en hebben maar een deel van het museum gezien maar het was zeker de moeite waard.

Na het museumbezoek lopen we terug en ploffen neer voor pizza bij een tentje vlak bij ons in de buurt. We kijken onze ogen uit: de dame die ons naar onze tafel wijst is een slanke versie van Marilyn Monroe in een veel te kort jurkje. Tussen de rest van het publiek wanen we ons in de wachtkamer van Robert Schumacher. De dames hebben duidelijk het nodige laten sleutelen. We zien twee dames met praktisch dezelfde neus! De pizza is erg lekker maar de heerlijke wijn helaas belachelijk duur met 12 dollar per glas.

We beginnen langzaamaan te beseffen dat we in New York zijn. De eerste indruk is toch wat minder 'glamorous' dan gedacht aan de upper east side. Het is meer vergane glorie met al deze versleutelde types.....benieuwd welke indrukken de volgende dag zullen brengen.