Van Japanse theeblaadjes naar Ocean beach zand - onze eerste dag in SF
17 september 2014 - San Francisco, California, Verenigde Staten
Het is half een 's middags terwijl ik begin te schrijven en het lijkt alsof ik straalbezopen ben. De realiteit is dat ik net van de boot afgestapt ben maar als je zou zeggen dat ik er nog op stond zou ik je ook geloven. Zoals je misschien al raadt, hebben we zojuist ons Alcatraz avontuur beleefd!
Het is onze tweede hele dag in SF. Gisteren, op onze eerste dag, hadden we in feite geen programma. Na een rustige start besloten we buiten de deur te ontbijten. We liepen Fillmore St in omdat we wisten dat daar vrij veel zat. We belanden bij 'the Grove', waar we prima te eten krijgen. Een stevig Amerikaans ontbijt: ik bestel eggs benedict met avocado en bacon, geserveerd met rosti met rozemarijn en Anita een veggie breakfast sandwich met ei, courgette en rucola.
Tijdens het ontbijt maken we plannen voor de dag. We besluiten eerst door Japantown te lopen dat vlakbij ligt. Zoals vele steden heeft San Francisco een Chinatown maar een Japantown vinden we wel origineel en dat maakt ons nieuwsgierig. Helaas heeft het weinig charme dus we lopen snel weer door.
Anita heeft de 'Pink Ladies', de victoriaanse huisjes nog niet gezien en ik alleen 's avonds dus besluiten we daar te gaan kijken. Voor het eerst merk ik dat ik van 'zeldzame backpacker' veranderd ben in 'een van vele toeristen'. De pink ladies zijn prachtig en het uitzicht is meer dan de moeite waard.
Als we uitgekeken zijn wandelen we verder in de richting van Golden Gate Park. Wat stiekem nog een hele wandeling is. Daar aangekomen verbazen we ons dat het in eerste instantie meer als bos voelt dan als park. We struinen rond en stuiten op de 'Conservatory of Flowers' waar we even naar binnen gaan. Het is zo warm en vochtig dat ik het niet echt prettig vind maar we zien wel wat mooie bloemen voorbij komen. Eenmaal buiten moet ik even op adem komen waarna we doorgaan naar een van de dingen die al lang op onze to-do-list staat: the Japanese Tea Garden. We drinken Japanse thee uit kopjes 'made in China' en voelen ons bijna helemaal zen als we door de prachtige tuin wandelen. Onze vele 'medetoeristen' die allemaal moeten poseren voor praktisch dezelfde foto's doen een klein beetje afbreuk aan het zen gevoel maar dat mag de pret niet drukken. Het blijft een prachtige omgeving.
Na de Japanese Tea Garden lopen we verder door Golden Gate Park en gaan richting het meer. Als we Strawberry Hill beklimmen zou het uitzicht de moeite waard moeten zijn dus dat doen we. Gelukkig is het de klim meer dan waard.
Inmiddels wordt het laat en we hebben sinds het ontbijt niet meer gegeten. Dat wordt hoog tijd en na even zoeken ploffen we bij het cafe van het Young Museum neer, meer bij gebrek aan beter. Hierna kunnen we er weer tegen maar hebben ook al de nodige miles afgelegd. We willen de andere kant van het park bereiken en naar het strand gaan maar lopend zal dat nog even duren (zo'n 40 straten), dus we besluiten de bus te pakken. Volgens mij duurde het hiermee nog steeds zo'n 10 a 15 min.
Als we er zijn komt de ziltige zeelucht ons tegemoet. We zien ook direct een van de 'Dutch windmills' daar staan. We trekken onze schoenen uit en struinen over het strand. Het is een doordeweekse dag buiten het hoogseizoen dus behoorlijk rustig. We zien in de verte het hedendaagse 'Cliff house' waarvan we door Clarence en Darryl al een beetje bijgepraat zijn over de geschiedenis. Voor het Cliff house staan een drietal rotsen in de zee, waar de forse golven prachtig tegenaan kletsen. Als we helemaal uitgewaaid zijn lopen we terug naar de bushalte en laten ons zo dicht mogelijk bij huis brengen. Na nog wat boodschapjes gaan we naar huis.
Bij thuiskomst ploffen we neer. Voor het avondeten wordt gezorgd. Darryl maakt een lekkere salade kip cordon blue. We genieten ervan met een lekker flesje wijn erbij. Uiteindelijk wordt het weer veel te laat maar reuze gezellig. Clarence belooft ons 's ochtends naar de pier te brengen vanaf waar de ferry naar Alcatraz gaat.....maar daarover morgen meer. Want wederom is het laat en moeten we morgen weer vroeg op. Ik loop met mijn blog een dag achter op de realiteit. Hopelijk kan ik deze morgen inhalen! Tot die tijd: oogjes dicht, welterusten lieve mensen.
Het is onze tweede hele dag in SF. Gisteren, op onze eerste dag, hadden we in feite geen programma. Na een rustige start besloten we buiten de deur te ontbijten. We liepen Fillmore St in omdat we wisten dat daar vrij veel zat. We belanden bij 'the Grove', waar we prima te eten krijgen. Een stevig Amerikaans ontbijt: ik bestel eggs benedict met avocado en bacon, geserveerd met rosti met rozemarijn en Anita een veggie breakfast sandwich met ei, courgette en rucola.
Tijdens het ontbijt maken we plannen voor de dag. We besluiten eerst door Japantown te lopen dat vlakbij ligt. Zoals vele steden heeft San Francisco een Chinatown maar een Japantown vinden we wel origineel en dat maakt ons nieuwsgierig. Helaas heeft het weinig charme dus we lopen snel weer door.
Anita heeft de 'Pink Ladies', de victoriaanse huisjes nog niet gezien en ik alleen 's avonds dus besluiten we daar te gaan kijken. Voor het eerst merk ik dat ik van 'zeldzame backpacker' veranderd ben in 'een van vele toeristen'. De pink ladies zijn prachtig en het uitzicht is meer dan de moeite waard.
Als we uitgekeken zijn wandelen we verder in de richting van Golden Gate Park. Wat stiekem nog een hele wandeling is. Daar aangekomen verbazen we ons dat het in eerste instantie meer als bos voelt dan als park. We struinen rond en stuiten op de 'Conservatory of Flowers' waar we even naar binnen gaan. Het is zo warm en vochtig dat ik het niet echt prettig vind maar we zien wel wat mooie bloemen voorbij komen. Eenmaal buiten moet ik even op adem komen waarna we doorgaan naar een van de dingen die al lang op onze to-do-list staat: the Japanese Tea Garden. We drinken Japanse thee uit kopjes 'made in China' en voelen ons bijna helemaal zen als we door de prachtige tuin wandelen. Onze vele 'medetoeristen' die allemaal moeten poseren voor praktisch dezelfde foto's doen een klein beetje afbreuk aan het zen gevoel maar dat mag de pret niet drukken. Het blijft een prachtige omgeving.
Na de Japanese Tea Garden lopen we verder door Golden Gate Park en gaan richting het meer. Als we Strawberry Hill beklimmen zou het uitzicht de moeite waard moeten zijn dus dat doen we. Gelukkig is het de klim meer dan waard.
Inmiddels wordt het laat en we hebben sinds het ontbijt niet meer gegeten. Dat wordt hoog tijd en na even zoeken ploffen we bij het cafe van het Young Museum neer, meer bij gebrek aan beter. Hierna kunnen we er weer tegen maar hebben ook al de nodige miles afgelegd. We willen de andere kant van het park bereiken en naar het strand gaan maar lopend zal dat nog even duren (zo'n 40 straten), dus we besluiten de bus te pakken. Volgens mij duurde het hiermee nog steeds zo'n 10 a 15 min.
Als we er zijn komt de ziltige zeelucht ons tegemoet. We zien ook direct een van de 'Dutch windmills' daar staan. We trekken onze schoenen uit en struinen over het strand. Het is een doordeweekse dag buiten het hoogseizoen dus behoorlijk rustig. We zien in de verte het hedendaagse 'Cliff house' waarvan we door Clarence en Darryl al een beetje bijgepraat zijn over de geschiedenis. Voor het Cliff house staan een drietal rotsen in de zee, waar de forse golven prachtig tegenaan kletsen. Als we helemaal uitgewaaid zijn lopen we terug naar de bushalte en laten ons zo dicht mogelijk bij huis brengen. Na nog wat boodschapjes gaan we naar huis.
Bij thuiskomst ploffen we neer. Voor het avondeten wordt gezorgd. Darryl maakt een lekkere salade kip cordon blue. We genieten ervan met een lekker flesje wijn erbij. Uiteindelijk wordt het weer veel te laat maar reuze gezellig. Clarence belooft ons 's ochtends naar de pier te brengen vanaf waar de ferry naar Alcatraz gaat.....maar daarover morgen meer. Want wederom is het laat en moeten we morgen weer vroeg op. Ik loop met mijn blog een dag achter op de realiteit. Hopelijk kan ik deze morgen inhalen! Tot die tijd: oogjes dicht, welterusten lieve mensen.