Relaxen in Melaka en afkoelen in Cameron Highlands
23 mei 2015 - Cameron Highlands, Maleisië
Ik ben zo mijn gevoel voor tijd kwijt dat ik bijna zou vergeten mijn blog bij te werken.....net zoals ik eigenlijk nog nauwelijks foto's gemaakt heb! :O
Op zich een goed teken, ik geniet van het moment maar ja, straks wil ik ook nagenieten dus maar zorgen dat de camera meer te voorschijn komt!
Over gisteren heb ik ook gewoon verdomd weinig te vertellen anders dan dat ik heb genoten. Genoten van een beetje slenteren en snuffelen in arts, kleding en souvenirshopjes, van heerlijk op een terrasje zitten om een boekje te lezen en mensen te kijken, van heerlijk over de markt te struinen. En vooral niet te veel te doen. Melaka is ook een stadje om even op adem te komen, bij te tanken. Ik heb het meeste wel gezien op de eerste dag en na een korte nacht gun ik mezelf wat rust.
Hoewel ik niet in het regenseizoen zit laat de regen zich hier 's avonds volop zien/horen! Ik deel mijn kamer met twee Nederlandse meiden die me nog wat tips kunnen geven voor mijn volgende bestemming...Cameron Highlands. Het blijft tot het laatste moment een twijfel geval...nog eerst even een stop in Singapore of direct de noordelijkere richting opzoeken? Het valt niet mee want het is dan toch wel weer leuk een extra vinkje op mijn bestemmingenlijst te kunnen zetten maar Maleisie wil ik ook de aandacht geven die het verdient en na KL en Melaka is rondhuppelen in de natuur een welkome afwisseling! Camerom Highlands it is....
Ik sta vroeg op, pak mijn tas en loop naar de bushalte waar de bus maar al te graag op zich laat wachten. Uiteindelijk ben ik nog steeds op tijd op Melaka Sentral om de bus te pakken die ik wilde. Die van 8.30 naar KL. In ongeveer 1u45, rijdt de bus naar KL. Bij het busstation stap ik over op de metro die me naar een ander busstation brengt: Pudu Sentral.
Daar aangekomen wordt ik non-stop gevraagd of ik niet een bus moet hebben. Ik denk 'aaah...dit is waar we om de portemonnee van de toerist strijden' en hoewel gedeeltelijk waar (er zijn vele aanbieders op vergelijkbare routes en aangezien het geen hoogseizoen is zitten de bussen bij lange na niet vol dus concurrentie is er zeker) blijft dit toch een andere ervaring dan ik in andere landen heb gehad. Nee is nee en vriendelijkheid de norm. En behalve dat zijn veel van deze mensen ook gewoon echt bezig het busvervoer in goede banen te leiden ipv te verkopen. Ze hebben contact met chauffeurs of medewerkers op de perrons en zoeken bijv. de laatste ontbrekende reizigers voor de bus vertrekt. Ik zet mijn oude India-paranoia opzij, ga uit van goede bedoelingen en raak nog even aan de praat met een vrouw op een bankje bij het perron. Ik merk dat het concept van alleen reizen iets blijft wat ze niet bevatten...wat ook wel maakt dat ik me in mijn eentje vaak veel meer aangestaard voel dan met zijn tweetjes.
Uiteindelijk zit ik in de vertraagde bus naar Cameron Highlands. Een rit van zeker 3u. Ik heb weer iets te kort geslapen vanacht dus haal de schade in tijdens de rit. Daarna is het heerlijk uit het raam staren terwijl we door veel te scherpe bochtjes over de bergweggetjes rijden.
Als ik Cameron Highlands aankom worden we bij de bus opgewacht door mensen van hotels. Maar ook hier zijn ze commercieel met een vriendelijke twist. Als ik zegt dat ik al geboekt heb, vraagt hij waar en of ik weet hoe ik er moet komen. Ik heb de routebeschrijving bij en zojuist nog even gelezen maar zeg dat ik het niet weet
Hij geeft direct, ongevraagds een uitgebreide en correcte routebeschrijving. Wat een fijn volkje!
Na het inchecken loop ik wat door de hoofdstraat. Drink een biertje, eet een hapje. Het valt gelijk op hoeveel koeler het hier is. Wel even fijn voor de afwisseling. Morgen vroeg uit de veren voor een tour dus maar op tijd naar bed. Nog even op muggenjacht en dan kan er geslapen worden.....welterusten lieve mensen!
Op zich een goed teken, ik geniet van het moment maar ja, straks wil ik ook nagenieten dus maar zorgen dat de camera meer te voorschijn komt!
Over gisteren heb ik ook gewoon verdomd weinig te vertellen anders dan dat ik heb genoten. Genoten van een beetje slenteren en snuffelen in arts, kleding en souvenirshopjes, van heerlijk op een terrasje zitten om een boekje te lezen en mensen te kijken, van heerlijk over de markt te struinen. En vooral niet te veel te doen. Melaka is ook een stadje om even op adem te komen, bij te tanken. Ik heb het meeste wel gezien op de eerste dag en na een korte nacht gun ik mezelf wat rust.
Hoewel ik niet in het regenseizoen zit laat de regen zich hier 's avonds volop zien/horen! Ik deel mijn kamer met twee Nederlandse meiden die me nog wat tips kunnen geven voor mijn volgende bestemming...Cameron Highlands. Het blijft tot het laatste moment een twijfel geval...nog eerst even een stop in Singapore of direct de noordelijkere richting opzoeken? Het valt niet mee want het is dan toch wel weer leuk een extra vinkje op mijn bestemmingenlijst te kunnen zetten maar Maleisie wil ik ook de aandacht geven die het verdient en na KL en Melaka is rondhuppelen in de natuur een welkome afwisseling! Camerom Highlands it is....
Ik sta vroeg op, pak mijn tas en loop naar de bushalte waar de bus maar al te graag op zich laat wachten. Uiteindelijk ben ik nog steeds op tijd op Melaka Sentral om de bus te pakken die ik wilde. Die van 8.30 naar KL. In ongeveer 1u45, rijdt de bus naar KL. Bij het busstation stap ik over op de metro die me naar een ander busstation brengt: Pudu Sentral.
Daar aangekomen wordt ik non-stop gevraagd of ik niet een bus moet hebben. Ik denk 'aaah...dit is waar we om de portemonnee van de toerist strijden' en hoewel gedeeltelijk waar (er zijn vele aanbieders op vergelijkbare routes en aangezien het geen hoogseizoen is zitten de bussen bij lange na niet vol dus concurrentie is er zeker) blijft dit toch een andere ervaring dan ik in andere landen heb gehad. Nee is nee en vriendelijkheid de norm. En behalve dat zijn veel van deze mensen ook gewoon echt bezig het busvervoer in goede banen te leiden ipv te verkopen. Ze hebben contact met chauffeurs of medewerkers op de perrons en zoeken bijv. de laatste ontbrekende reizigers voor de bus vertrekt. Ik zet mijn oude India-paranoia opzij, ga uit van goede bedoelingen en raak nog even aan de praat met een vrouw op een bankje bij het perron. Ik merk dat het concept van alleen reizen iets blijft wat ze niet bevatten...wat ook wel maakt dat ik me in mijn eentje vaak veel meer aangestaard voel dan met zijn tweetjes.
Uiteindelijk zit ik in de vertraagde bus naar Cameron Highlands. Een rit van zeker 3u. Ik heb weer iets te kort geslapen vanacht dus haal de schade in tijdens de rit. Daarna is het heerlijk uit het raam staren terwijl we door veel te scherpe bochtjes over de bergweggetjes rijden.
Als ik Cameron Highlands aankom worden we bij de bus opgewacht door mensen van hotels. Maar ook hier zijn ze commercieel met een vriendelijke twist. Als ik zegt dat ik al geboekt heb, vraagt hij waar en of ik weet hoe ik er moet komen. Ik heb de routebeschrijving bij en zojuist nog even gelezen maar zeg dat ik het niet weet
Hij geeft direct, ongevraagds een uitgebreide en correcte routebeschrijving. Wat een fijn volkje!
Na het inchecken loop ik wat door de hoofdstraat. Drink een biertje, eet een hapje. Het valt gelijk op hoeveel koeler het hier is. Wel even fijn voor de afwisseling. Morgen vroeg uit de veren voor een tour dus maar op tijd naar bed. Nog even op muggenjacht en dan kan er geslapen worden.....welterusten lieve mensen!