Amen to Amtrak - op naar Glenwood Springs
6 september 2014 - Glenwood Springs, Colorado, Verenigde Staten
Na een paar prachtige dagen Boulder ging ik vroeg uit de veren om mijn tocht door Colorado voort te zetten. Met een stoplicht dat zich tegen me keerde zag ik net de bus die ik wilde pakken voor mijn neus wegrijden. Gelukkig komen ze, ook in alle vroegte, in overvloed. Het jammere is dan wel dat ik dusdanig slecht op zat te letten dat ik de stopbus pakte inplaats van de express die een minuut later kwam. Maar uiteindelijk kwam ik zelfs daarmee op tijd op Denver aan voor mijn aansluiting.
Omdat het wel eens vaker loont besloot ik ook in dit geval maar de wijze raad op te volgen van locals. Ik verkoos de trein boven de bus om van Denver naar Glenwood Springs te komen. Ondanks dat de bus vele malen sneller is....en ja, ik heb hem letterlijk aan ons voorbij zien rijden. Ik had deze trein bijna nog op de fiets in kunnen halen volgens mij maar vooruit.
Hoe dan ook, eenmaal aangekomen op het prachtige union station in Denver eerst maar eens een ticket kopen. Ik haal tegenwoordig al standaard mijn paspoort te voorschijn op het moment dat ze mijn achternaam vragen en zelfs dan checken ze het nog even. Een ticket op naam in de pocket dus, met de medeling dat de trein een uur en tien minuten vertraging heeft. In Nederland zouden we massaal gaan lopen klagen en zuchten maar ik geloof niet dat er hier ook maar iemand wakker van ligt. Het is bovendien ook de enige trein per dag die deze kant op gaat, dus gewoon geduld hebben.
Om mijn bagage in te checken mag ik doorlopen. Bagage inchecken? Ik ga toch met de trein? Ze maken er wel een heel spektakel van! Bagage ingecheckt en wachten maar. In de trein zelf zetten ze het 'vliegtuig-gevoel' voort met de vraag of we even kennis willen nemen van de veiligheidsrichtlijnen die we kunnen vinden in de vorm van een folder in het vakje aan de stoel voor ons. Ik moet stiekem een beetje mijn lach inhoudrn, zeker als de trein op slakkentempo het station verlaat.
Ho! Ik loop op de zaken vooruit, want ondanks de forse vertraging nemen ze in Denver uitgebreid de tijd om ook nog even de buitenkant van de trein van voor tot achter af te soppen. Geen grap. Een zeer goed op elkaar ingespeeld duo gaat met glazenwassersmaterialen aan de slag, een met het sopje de ander met de trekker.
En dan is het zover: stapvoets verlaten we het station en ondanks de enorme beenruimte (zeg twee keer zo ruim als een bus) denk ik even: o jee, waar ben ik aan begonnen? Het rustige tempo went en op bepaalde punten gaat er ook langzaam wat vaart in. De tocht was ook wel echt fenomenaal. Ik heb al heel wat 'oehs' en 'aahs' gehad op deze trip maar dit was ook echt oneindig mooi. Bergen, rotsen, de Colorado River en verder niets.
Onze 'gids' (dubbelfunctie met host in de dining area, die ook keurig de specials en de wachtlijstnummers van aankomende eters omriep) vertelde ons vol enthousiasme de interessante weetjes met betrekking tot de route die we aflegden, want we waren tenslotte in co-lo-ra-toooo! Nou vraag je je natuurlijk af of dat de 'amen' waard is. Dat op zich nog niet maar je weet dat je in de US bent als een vrouw in de coupe hardop vraagt wie er wil preken! Mocht je het dan nog niet doorhebben dan toch zeker wel als een jong meisje zich direct opofferd. Of op het moment dat de nietsvermoedende voorbijganger ontdekt dat ze gelijkgezinden heeft gevonden en dat leidt tot een gesprek over wat Hij allemaal niet in petto heeft. Hoe dan ook hadden ze een mooi momentje met elkaar en voor mij was de treinreis een feestje op zich.
Na aankomst was het even puzzelen want de hostel zat vol en eigenlijk liep zo'n beetje alles vol. Er is hier voor een buitenstaander nog niet direct een pijl op te trekken welke plekken nu deze weekenden/dagen wel populair zijn en welke niet. Tot nu toe sliep ik vaak in half lege hostels/hotels. Bij gebrek aan beter zat in dus maar in een of ander muffig motel/hotel voor de nacht. Voelt ook zeer Amerikaans maar fraai is anders. Vandaag pak ik de bus naar een dorpje in de buurt (Carbondale) en verblijf ik bij een AirBnB adresje. Daar vandaan gaat een goede busverbinding naar Glenwood, dus dat lijkt mij prima te doen! En als ik het goed gelezen heb kan ik daar met een beetje geluk een ontbijt krijgen met verse eieren, gelegd in eigen tuin.....iets om naar uit te kijken. Maar nu eerst douchen en dit muffige hotel van me afwassen ;-)
Omdat het wel eens vaker loont besloot ik ook in dit geval maar de wijze raad op te volgen van locals. Ik verkoos de trein boven de bus om van Denver naar Glenwood Springs te komen. Ondanks dat de bus vele malen sneller is....en ja, ik heb hem letterlijk aan ons voorbij zien rijden. Ik had deze trein bijna nog op de fiets in kunnen halen volgens mij maar vooruit.
Hoe dan ook, eenmaal aangekomen op het prachtige union station in Denver eerst maar eens een ticket kopen. Ik haal tegenwoordig al standaard mijn paspoort te voorschijn op het moment dat ze mijn achternaam vragen en zelfs dan checken ze het nog even. Een ticket op naam in de pocket dus, met de medeling dat de trein een uur en tien minuten vertraging heeft. In Nederland zouden we massaal gaan lopen klagen en zuchten maar ik geloof niet dat er hier ook maar iemand wakker van ligt. Het is bovendien ook de enige trein per dag die deze kant op gaat, dus gewoon geduld hebben.
Om mijn bagage in te checken mag ik doorlopen. Bagage inchecken? Ik ga toch met de trein? Ze maken er wel een heel spektakel van! Bagage ingecheckt en wachten maar. In de trein zelf zetten ze het 'vliegtuig-gevoel' voort met de vraag of we even kennis willen nemen van de veiligheidsrichtlijnen die we kunnen vinden in de vorm van een folder in het vakje aan de stoel voor ons. Ik moet stiekem een beetje mijn lach inhoudrn, zeker als de trein op slakkentempo het station verlaat.
Ho! Ik loop op de zaken vooruit, want ondanks de forse vertraging nemen ze in Denver uitgebreid de tijd om ook nog even de buitenkant van de trein van voor tot achter af te soppen. Geen grap. Een zeer goed op elkaar ingespeeld duo gaat met glazenwassersmaterialen aan de slag, een met het sopje de ander met de trekker.
En dan is het zover: stapvoets verlaten we het station en ondanks de enorme beenruimte (zeg twee keer zo ruim als een bus) denk ik even: o jee, waar ben ik aan begonnen? Het rustige tempo went en op bepaalde punten gaat er ook langzaam wat vaart in. De tocht was ook wel echt fenomenaal. Ik heb al heel wat 'oehs' en 'aahs' gehad op deze trip maar dit was ook echt oneindig mooi. Bergen, rotsen, de Colorado River en verder niets.
Onze 'gids' (dubbelfunctie met host in de dining area, die ook keurig de specials en de wachtlijstnummers van aankomende eters omriep) vertelde ons vol enthousiasme de interessante weetjes met betrekking tot de route die we aflegden, want we waren tenslotte in co-lo-ra-toooo! Nou vraag je je natuurlijk af of dat de 'amen' waard is. Dat op zich nog niet maar je weet dat je in de US bent als een vrouw in de coupe hardop vraagt wie er wil preken! Mocht je het dan nog niet doorhebben dan toch zeker wel als een jong meisje zich direct opofferd. Of op het moment dat de nietsvermoedende voorbijganger ontdekt dat ze gelijkgezinden heeft gevonden en dat leidt tot een gesprek over wat Hij allemaal niet in petto heeft. Hoe dan ook hadden ze een mooi momentje met elkaar en voor mij was de treinreis een feestje op zich.
Na aankomst was het even puzzelen want de hostel zat vol en eigenlijk liep zo'n beetje alles vol. Er is hier voor een buitenstaander nog niet direct een pijl op te trekken welke plekken nu deze weekenden/dagen wel populair zijn en welke niet. Tot nu toe sliep ik vaak in half lege hostels/hotels. Bij gebrek aan beter zat in dus maar in een of ander muffig motel/hotel voor de nacht. Voelt ook zeer Amerikaans maar fraai is anders. Vandaag pak ik de bus naar een dorpje in de buurt (Carbondale) en verblijf ik bij een AirBnB adresje. Daar vandaan gaat een goede busverbinding naar Glenwood, dus dat lijkt mij prima te doen! En als ik het goed gelezen heb kan ik daar met een beetje geluk een ontbijt krijgen met verse eieren, gelegd in eigen tuin.....iets om naar uit te kijken. Maar nu eerst douchen en dit muffige hotel van me afwassen ;-)
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.